Geplaatst op 13 oktober 2014
HeiligenDe afbeelding
Naar een icoon uit het begin van de 13e eeuw, Catharinaklooster Sinaï
Mozes werd geboren als zoon van Hebreeuwse ouders in de tijd dat het Hebreeuwse volk door de Farao in slavernij naar Egypte was gevoerd. Er was een wet uitgevaardigd dat alle Hebreeuwse jongetjes die werden geboren gedood moesten worden. Zijn moeder liet haar pasgeboren zoontje in een met pek waterdicht gemaakte rieten mand weg drijven over de Nijl. Het mandje werd door een prinses gevonden en Mozes werd door haar geadopteerd en aan het hof opgevoed. Gaandeweg werd Mozes zich bewust van zijn afkomst en toen hij op een keer zag dat een opziener een volksgenoot afranselde, werd hij kwaad en sloeg hem. Mozes moest daarop vluchten en ging naar de andere kant van de woestijn. Hij trouwde met de dochter van een priester en werd schaapsherder bij zijn schoonvader. Toen hij eens de kudde ver de woestijn had ingedreven, werd zijn aandacht getrokken door een doorn- of braamstruik die in brand stond, maar niet verkoolde. Uit het vuur hoorde hij een stem die hem beval zijn sandalen uit te doen, “want de plek waar u staat is heilige grond”. De stem maakte zich bekend als de God van Abraham, Isaak en Jakob, die de ellende van zijn volk had gezien; nu droeg Hij Mozes op zijn volk uit Egypte te bevrijden. Desgevraagd maakte God zijn naam bekend: JHWH (= ‘Ik zal er zijn’). Op deze icoon is afgebeeld dat Mozes bij het brandend braambos, zijn sandalen uit trekt.
Op de plek van het Bijbelse Brandende Braambos, van waaruit God tot Mozes sprak, liet keizerin Helena in 337 een kapel oprichten. De oudste vermelding van monastieke leven op de plek van het huidige klooster is van de non Egeria die erover schreef in een reisverslag opgesteld tussen 381 en 384. Samen met het klooster van Sint Antonius is het ’s werelds oudste nog gebruikte klooster.
Inscripties
De Profeet Mozes
10-2014
Formaat: 25 x 50 cm