Heilige Vulfilaic

Geplaatst op 14 januari 2025

Heiligen

Deze heilige is ook bekend onder de namen Wulfilac, Valfroy, Vulfilaicus, Vulflagius, Vulfolaic, Vulphy,
Walfroy, Wulflagius, Wulflaicus, Wulflaik, Wulphy of Wulpy.

De heilige was afkomstig uit Lombardije. Als kleine jongen hoorde hij over de heilige Martinus van Tours, die zijn grote voorbeeld werd. Met abt Aredius bezocht hij het graf van de heilige in Tours. Vervolgens trok hij verder naar de omgeving van Trier, waar hij een onderkomen bouwde. Hij richtte ook een zuil op, waarop hij met blote voeten ging staan, in navolging van oosterse pilaarheiligen als Simeon de Styliet. Maar de bisschoppen achtten het klimaat ongeschikt om in weer en wind op een zuil te staan en sommeerden hem de pilaar te verlaten. Vulfilaic gehoorzaamde en voegde zich bij de broeders die zich rond hem hadden verzameld en een klooster hadden gebouwd. Hij bekeerde de bevolking in de streek tot het christendom en bouwde een kerk ter ere van Sint Martinus. De zuil waarop Vulfilaic had gestaan werd vernietigd om te voorkomen dat hij er weer op zou klimmen. Hij stierf omstreeks 594.
Meer over deze heilige is te vinden op heiligen.net
Zijn feestdagen zijn:  7 juli (overbrenging relieken naar Yvois) en 21 oktober (Metz & Trier)

Iconografie

De heilige Vulfilaic is afgebeeld als eenvoudige monnik, met bruine mantel en een baard in twee punten. In zijn hand houdt hij een kruis en een schriftrol. Rechts achter hem is in het heuvelachtige landschap, het klooster te zien waar hij woonde. Daarbij ook de door hem gebouwde kerk, gewijd aan de heilige Martinus. De kapotgeslagen zuil ligt aan zijn voeten.

Inscripties

St. Vulfilaic

Formaat: 20 x 25 cm, houten paneel, bladgoud, ei-tempera