Heilige Antonius de Grote van Egypte
Geplaatst op 20 juni 2012
HeiligenDe afbeelding
Antonius de Grote wordt ook wel Antonius Abt, de Kluizenaar, van Schotland, van de Thebaïs of Antonius met het Varken genoemd.
Antonius werd rond 251 geboren in de Egyptische plaats Koma (nu: Qiman el-Ar, Midden-Egypte) uit rijke ouders, die stierven toen hij 20 jaar oud was. Hij bleef achter met zijn zusje. Op zekere dag hoorde hij in een viering het evangelie van Matteus (Mt 19 : 16 -21), het verhaal van de rijke jongeling. Dit zette hem ertoe aan om zijn bezit uit te delen aan noodlijdenden ,behalve een gedeelte dat bestemd was voor de opvoeding van zijn zusje. Hij bezocht kluizenaars en begon een ascetisch leven te leiden. Hij zonderde zich af en leefde tot zijn vijfenvijftigste levensjaar in een grafspelonk in de omgeving van Koma.
Daarna trok hij dieper de eenzaamheid in en vestigde zich in een verlaten burcht op een berg aan de overkant van de Nijl in de buurt van het huidige El-Maimum. Twintig jaar lang sloot hij zich op en weigerde contact met anderen. Hij leerde te volharden en de vele verleidingen van de duivel te weerstaan. Toen hij in een kluis in het binnenste gebergte van Egypte ( Pispir) woonde, begonnen andere kluizenaars zich in zijn buurt te vestigen. Hij kreeg bezoek van monniken en kerkelijke personen (Athanasius),maar ook gewone mensen kwamen hem om raad vragen. Hij had door zijn toegankelijkheid, aantrekkingskracht en bijzondere gaven ( genezingen en juiste voorspellingen) veel invloed. Hij voorspelde zijn eigen dood en vroeg om begraven te worden op een geheime plaats en niet gebalsemd te worden zoals toen nog gebruikelijk was bij de Egyptenaren. Antonius stierf in 356 en is minstens 105 jaar oud geworden. De grote Griekse kerkvader Athanasius kende hem en heeft een biografie over hem geschreven die, in het Latijn vertaald, weldra ook in het Westen bekendheid kreeg. Zo is Antonius een invloedrijk voorbeeld geworden voor westerse kluizenaars. In het oosten wordt hij beschouwd als grondlegger van het monnikenwezen. Rond 561 werden zijn stoffelijke resten gevonden en naar Alexandrië overgebracht. In 635 verhuisden de relikwieën naar Constantinopel en bleven daar tot in het jaar 1000. Waarschijnlijk door de kruisvaarders kwamen ze in Zuid-Frankrijk terecht. Op enkele delen na zouden ze verloren zijn gegaan. Er zouden nog relieken zijn in het Sint Anthoniusklooster in de Dauphiné en een armreliek zou zich in Keulen bevinden.
Op deze icoon is Antonius afgebeeld voor de grot waarin hij verbleef in de woestijn. Links in de grot hangt een kruis aan de muur, en staat een soort schrijn, een plaats om te bidden. Rechts in de grot, aan de muur, hangt een gevlochten mandje. In de Vita Antonii staat:”Eens toen de heilige abba Antonius in zijn cel zat, gekweld door lusteloosheid en verwarrende gedachten, klaagde hij tot de Heer, “Heer, ik verlang naar vrede en mijn gedachten staan het me niet toe. Wat kan ik in deze verwarring doen om vrede te vinden?” En hij stond op om naar buiten te gaan, en zag toen iemand die eruit zag als hij zelf die zat te werken, toen van zijn werk opstond om te bidden, en weer ging zitten om matten van palmbladeren te vlechten, om daarna opnieuw op te staan om te bidden. Dit was in werkelijkheid een engel van de Heer, gezonden om Antonius te berispen en verootmoedigen. En hij hoorde de stem van de engel tegen hem zeggen, “Doe dit en u zult vrede vinden.”
Hij ontleende hieraan grote troost en vastberadenheid, en al doorzettend vond hij de vrede die hij zocht. Hij is daarom de patroonheilige van de mandenvlechters, maar ook van leerlooiers, slagers en veeboeren.
Meer informatie over de heilige Antonius de Grote vindt u op heiligen.net
Antonius wordt volgens de iconografie afgebeeld met een tweepuntige grijsharige baard, en draagt het rode habijt van de orde en een okerkleurig onderkleed.
Andere iconen van de heilige Antonius:
Inscripties
`O HAΓΙOC ANTONIOC (Heilige Antonius)
De tekst op de boekrol luidt: ‘Ik zag de valstrikken van de duivel over de aarde uitgespreid’ (ΙΔΟΝ ΕΓω ΤΑC ΠΑΓΙΔΑC ΤΟΥ ΔΙ(α)ΒΟΛΟΥ ΥΠΛωΜΕΝΑC EΝ TH ΓH)
(p>06-2012
Formaat: 24 x 30 cm